Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων (IoT) ενεργοποιεί την παρακολούθηση των βιομηχανικών διεργασιών εκεί που πριν ήταν αδύνατη ή μη οικονομική. Κάνει τα πράγματα απλούστερα, λιγότερα ακριβά, και πιο ακριβή. Εφαρμογές όπως η επεξεργασία των δεδομένων των αισθητήρων για να προβλεφθεί η χρονική στιγμή που ο εξοπλισμός φθείρεται ή χρειάζεται επισκευή, μπορούν να μειώσουν το κόστος επισκευής κατά 40% και να υποδιπλσιάσει το μη προγραμματισμένο χρόνο επισκευής. Η διαχείριση αποθεμάτων, εμπορευμάτων και υλικών θα αλλάξει άρδην καθώς και η διαχείριση της εφοδιαστικής αλυσίδας αλλά και οι μεταφορές θα βελτιωθούν από το IoT. Η χρήση του IoT για διασυνδεσιμότητα ώστε να μετατραπεί η πώληση βιομηχανικού εξοπλισμού σε υπηρεσία.

Τα Υπολογιστικά Συστήματα Υψηλών Επιδόσεων (ΥΣΥΕ) μπορούν να ενσωματωθούν στη Τεχνολογία Προηγμένης Μεταποίησης με ποικίλους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι η ανάλυση δεδομένων μεγάλου όγκου και η προσομοίωση πολύπλοκων συστημάτων (διεργασίες – συστήματα). Τα δεδομένα μεγάλου όγκου (Big data) είναι ένας όρος ευρέως χρησιμοποιούμενος, καθώς τα δεδομένα κατακλύζουν μια επιχείρηση ή/και μια βιομηχανία σε καθημερινή βάση. Η ανάλυσή τους (Big data analytics) είναι πολύ χρήσιμη για εξαγωγή συμπερασμάτων για τη βελτιστοποιημένη λήψη τακτικών και στρατηγικών αποφάσεων.

Τα παραπάνω εργαλεία αποτελούν την βάση για την δημιουργία έξυπνων λύσεων, αναβάθμιση και εκσυγχρονισμός διατάξεων μεταποίησης/παραγωγής με στόχο την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Πιο συγκεκριμένα, η μοντελοποίηση και προσομοίωση πολύπλοκων διεργασιών και κατεργασιών παραγωγής για την βελτιστοποίηση τους, με τη χρήση προηγμένων μεθόδων ανάλυσης (π.χ. νευρωνικά δίκτυα, συστήματα τεχνητής νοημοσύνης, μοριακή δυναμική, υβριδικές μέθοδοι, πεπερασμένα στοιχεία) αποτελούν βασικό εργαλείο για την ανάπτυξη της παραγωγικότητάς των βιομηχανιών μεταποίησης. Μέσω της προσομοίωσης των διεργασιών, μπορεί να επιτευχθεί η δημιουργία κατάλληλων τεχνικών παραγωγής μηδενικών σφαλμάτων (Zero Defect Manufacturing) μέσα από διατάξεις παρακολούθησης της παραγωγής και συστημάτων λήψης αποφάσεων για τον προσαρμοστικό έλεγχο των παραγωγικών διαδικασιών. Επιπρόσθετα, η χρήση προηγμένων μεθόδων ανάλυσης που αναφέρθηκαν παραπάνω, αποτελούν βασικό μοχλό για τον σχεδιασμός και την ανάπτυξη διεργασιών παραγωγής με έμφαση στη μείωση της χρησιμοποιούμενης ενέργειας και του περιβαλλοντικού αποτυπώματος.